Kilka przeżytych chwil do których wraca się po latach, są jak supełki na czerwonym sznurku albo zawiązane rogi chusteczki, które mają dar przypominania. A rozmyślanie o tych chwilach, to rozplątywanie supełków i rozwiązywanie rogów chusteczek.
Bohaterka powieści Wieczór, Ann Lord, na kilka godzin przed śmiercią rozplątuje zawiązane wiele lat wcześniej supełki i powraca myślami do tych wydarzeń, które stały się prawdziwym „sercem” jej życia. Miłość połączona z bólem okryła cieniem lata, które nastąpiły po tych krótkich momentach miłosnej gorączki. Obrazy wyłaniają się z mroków pamięci Ann poprzez miraże i sny, i zaczynają określać prawdziwą rzeczywistość pragnień i tęsknot kobiety.
Ta poetycka impresja pamięci maluje się jak obraz. W opowieści o miłości trudnej, o cierpieniu, jakie jej musi towarzyszyć, a jednocześnie rozświetla się sama we własnych przedstawieniach i na przekór śmierci istnieje tak, jakby nie była wspomnieniem, lecz teraźniejszością.
Susan Minot studiowała pisarstwo kreatywne oraz malarstwo. Urodziła się w Bostonie w roku 1956 roku. Jest współautorką dwóch scenariuszy filmowych – Ukrytych pragnień Bernardo Bertolucciego oraz Wieczoru, do którego scenariusz napisała wraz z Michaelem Cunninghamem. Muzykę do filmu skomponował Jan A.P. Kaczmarek, a główne role zagrały Claire Danes, Meryl Streep, Vanessa Redgrave, Glenn Close oraz Toni Collette.
Wszystko widziała teraz ostrzej i wyraźniej. Na ścianie poruszały się przypominające szkielety cienie, które ciągle coś sobie przekazywały. Miała wrażenie, że jej ciało zostało rozrzucona na tysiącach łóżek w tysiącach pokoi z przeszłości. Bardzo się zmieniła – jakby została rozcięta na pół i otwarta. W materacu trzepotały pióra dzikiego ptaka.
Susan Minot Wieczór
Prześlij komentarz