Gra rozpoczęta! Już od pierwszej strony powieści Rhiannon Lassiter, czytelnik czuje się nieco dziwnie… „koszmarnie” i „mrocznie”. Ale „koszmarnie” i „mrocznie” klimatycznie, zgodnie z zamierzeniami autorki. Powieść Wykreślone imię to thriller dla młodzieży – bo przecież lubimy się bać, będąc w każdym wieku – i zarazem świetna lektura dla rodziców.
Czwórka nastolatków wraz ze swoimi rodzicami przyjeżdża na wakacje do starego domu. Oprócz wzajemnych kłótni i nieporozumień towarzyszą im tajemnicze sytuacje, których wyjaśnienie przekracza granice logiki. Dom jest zamieszkały przez dziwne istoty „żyjące” na pograniczu halucynacji, obłędu i mrocznej rzeczywistości ciemnych pokoi.
Zakurzone regały na których leżą dziwne książki z powykreślanymi imionami bohaterów, są tylko wstępem do mającego nastąpić rzeczywistego koszmaru. W zawiązanym pudle z napisem „Dalila i jej trutnie” leżą nagie i pozbawione włosów i twarzy lalki, poza jedną – spoczywającą na tym makabrycznym stosie nagich ciał zabawek – której błękitne oczy z przerażającym uporem wpatrują się w otoczenie, a długie włosy oplatają ręce i nogi trupich lalek. Dalila, po uwolnieniu jej z zawiązanego pudełka, pojawia się w różnych miejscach starego domu, zaplątując w swoje długie włosy wszystko, co stanie na jej drodze. Kiedy ludzie odwracają od niej wzrok, rozpoczyna swoje harce.
Wszystko w tej grze ma swój iluzoryczny, a jednocześnie przerażająco prawdziwy porządek. Rzeczywistość zaciera się wraz z wydarzeniami...
Rhiannon Lassiter napisała Wykreślone imię w 2007 roku. Powieść została nominowana do wielu prestiżowych nagród – m.in. Guardian Fiction Prize. Najnowsza książka autorki trylogii Hex, nosi tytuł Ghost of a Chance.
Nad gęsto zalesionym zboczem krążą czarne sylwetki ptaków. W dole leży zarośnięty wodorostami górski staw. Jest zima i nagie gałęzie wznoszą się niczym zdeformowane ramiona ku ołowianemu niebu. Dookoła rozciąga się ponury i surowy krajobraz. Sterty liści zalegają między drzewami, tworzą zatory w strumieniach i gromadzą się, szeleszcząc i szumiąc, za samotnym domem stojącym na zboczu góry.
Jest to rozpadający się budynek z zamkniętymi okiennicami, poniżej którego znajduje się zapuszczony ogród, gdzie oplatające się wokół innych roślin powoje zajmują kolejne klomby. W spokojnej powierzchni ogrodowego stawu migoczą odbicia ptaków, by zniknąć zaraz w szarym otoczeniu. Z lasu dobiegają odgłosy zwierząt; we wnętrzu domu słychać drapanie dochodzące zza ścian i spod podłóg.
Rhiannon Lassiter Wykreślone imię
Prześlij komentarz